Yes-to-the-dress
Ik val maar meteen met de deur in huis, ik ben nooit getrouwd, dus een trouwjurk heb ik ook niet. Soms kom ik tijdens het zappen terecht op het programma Yes to the dress, gefascineerd kijk ik dan naar de vrouwen die een jurk uitkiezen, al dan niet aangemoedigd door een groepje andere vrouwen. Waarom er nooit een man bij zit weet ik ook niet.
Het is natuurlijk een trouwjurk en dat ding kost toch zeker zo’n duizendje of twee. Daarvan kun je toch een hoop andere leuke dingen doen zou je zeggen, niet in het minst een heleboel andere jurken kopen die je ook veel vaker aan kunt trekken. Want zo’n trouwjurk doe je niet nog een keer aan. Tenminste, ik zie daar niemand mee in de kroeg of op een feestje. En mocht je scheiden en opnieuw trouwen dan is het ook wat gek dat in dezelfde jurk te doen.
Ooit heb ik trouwens ook een mooie jurk gezien waarin ik wilde trouwen, maar dat delen met mijn toenmalige vriend was geen goed idee. Hij ging NOOIT meer trouwen. Dat had ik weer. Tranen met tuiten heb ik gehuild. Ik heb ook al niet in sinterklaas geloofd, laat staan in god en dan ook nooit trouwen. Wat blijft er dan nog te dromen over in het leven.
Nee dan moederdag, ook zoiets. Commerciële onzin vond ik dat altijd. Dus toen ik moeder werd en de eerste moederdag zich aandiende was er natuurlijk geen cadeautje. Wel feliciteerde een buurvrouw me met moederdag en toen brak ik, ook toen, in huilen uit. In mijn leven heeft het no-nonse-denken altijd centraal gestaan en fantasie en romantiek deden niet mee.
Dat komt voort uit mijn opvoeding en lastige jeugd, maar ik heb er zelf ook hard aan mee gedaan met mijn nuchtere kijk op het leven. En nu betrap ik mezelf er wel eens op dat ik echt niet meer weet hoe ik nog moet dromen. Want de ideale relatie, de ideale baan, het ideale leven, ik geloof ook daar niet meer in. Ik doe maar wat, geniet op zijn tijd en soms ben ik de wanhoop nabij en dan leef ik weer verder.
Wat is dan toch de aantrekkingskracht van zo’n trouwjurk? Dat is het sprookje van het huwelijk, het leven, de toekomst en de eigen sprookjesrol daarin. Even schitteren in de hoofdrol van de film van je eigen leven. Maar de echte vraag hier is natuurlijk waarom ik dan naar dat programma kijk? De waarheid is dat ik gefascineerd ben en eigenlijk stiekem stikjaloers, want zij geloven wel in sprookjes, lijkt me heerlijk…